Tak tahu la kenapa hati ni nak sangat cerita,walaupun kisah ni dalam 4/5 tahun dah lamanya.
Masa tu kat shoping kompleks,jalan-jalan dengan kawan,dah tiba waktu solat,saya nak pergi solat kat shoping kompleks tu,bila dah sampai ke surau tu,tertulis "muslimin" dan "muslimat". Masa tu takde gambar,(maklum la terasa sangat diri waktu tu kilaf sangat) baru nak dekat-dekatkan diri dengan Sang Pencipta.
Ya Allah,hanya dia saja yang tau apa yang aku rasa waktu tu,waktu tu pun tak nampak lagi kelibat orang keluar masuk ke surau tu,so saya pun dengan niat tunggu la orang keluar dulu baru nak masuk. Sebabnya perkataan "muslimat dan muslimim" tu memang tak tau langsung.Masyaallah,sedihnya masa tu,mundar mandir depan surau pun ada juga masa tu.
Dalam masa yang sama,adalah beberapa orang awek ke atau lelaki tak silap tengah asyik memandang aku.Memang dah rasa lain tengok mereka semacam je,senyum-senyum sinis pun ada juga.Hmm~~
Agaknya difikiran aku sekarang ni,mereka saja ke nak tengok aku salah masuk surau? kalau ia,sampai hati mereka tak tegur nak bagitau,mana satu surau muslimat.
Oh~~
Why? why?
Why? why?
Aku ini saudara kamu,saudara seislam,macam aku ni satu pertunjukan bagi kamu.Sampai hati kamu.
Tak tahula,kenapa bayangan itu yang semakin jelas di ingatanku.
Akhirnya aku dapat juga masuk kesurau untuk menunaikan solat,masuk pun aku dah tak ingat bagaimana caranya,dengan bantuan orang kah atau terlihat kelibat orang perempuan keluar surau ke..
=)
Tidak mengapala,biarla,
p/s: berbuat baik kepada orang lain,allah akan gandakan kebaikan ke atas dirimu.
suziean with her story...
No comments:
Post a Comment